17 Haziran 2010 Perşembe

Yüzler

iki yüzüm var..
sen güleni gördün ama aslı ağlayanı galiba
ama ikisi içiçe çoğu zaman
şimdi ağlıyorum çünkü biteceğini biliyorum küçük mucizemin
ve gülüyorum çünkü ona hiç sahip de olmayabilirdim
işte hayatın özeti de böyle sanırım.. belki bir gün özlersin diye düşünüyorsun, umut bağlıyorsun insanlara, yeni insanlarla tanışıyorsun ve daha çok yaralanıp kalıyorsun geride sadece izler ve tecrübeler kalıyor...
Neyse gidiyorum yelkenlimle huzur, mutluluk ve kendimi bulmaya.. beklerim..

1 yorum: