3 Mart 2011 Perşembe

Belki bir gün

















Giderken buralardan gözüm kapalı yağmur taneleri düşüyordu bir bir etrafıma.. sanki ağlıyordu gökyüzü yok oluşuma buralardan kaybolmama, oysaki geldiğim gün nasılda güneş vardı. Bir bahar edasıyla çiçekler tüm güzelliklerini ortaya dökmüş, kokularını etraflarına yaymışlardı.. Ancak şimdi bir kış gibi karanlık ve puslu, kupkuru ve çamurlu aynen şu an olduğu gibi yağmurlu.. Yürüyorum, aldırmıyorum yağmur tanelerinin yüzüme vurduğu damlaları veya çamur'a batarak yürümeme, sadece yürüyorum amaçsız ve buralardan uzaklara. Gök yarılıyor sanki, şimşekler etrafı aydınlatırken oluşan iz aynı fotoğraf flaşlarının gözünü aldığı gibi alıyor ve anıları canlandırıyor birer saniyeliğine bir şimşek zamanı kadar.. Bir kahkaha atasım geliyor ancak gözyaşlarım yağmur'a karışıp yere düşüyor belki diyorum belki bir umut bu yaşlarla birlikte bir tohumdan bir çiçek çıkacak ve başka birisini kokusuyla, rengiyle mest edecek belki bir gün o çiçek ben olacağım ama şimdi gidiyorum uzaklara yepyeni bir bahar'a, güneşin doğuşuna..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder