Son zamanlarda ne kadar çok düşünür oldu geçmişi, yaptıklarını, kendisini.. Sanki bu dönem geçmişinde doğru gelen konular tarafında içinde, ruhunda, zihninde yargılanma sürecine girmişti. Düşünceler hiç bitmiyor zihnini kemiriyor ve geçmişe itiyordu, zihinde saklı olan, kaybetmek istediğimizi anılar yeniden su yüzeyine çıkmaya başlıyordu, meğer zamanında doğru yaptığını düşündüğü ama aslında en baştan yanlış yola saptığını çok geç anlamıştı. Gözler kapalı, zihin kapalı, duygular kapalı olarak ilerlemiş sonunda ne olacağını düşünmemiş ve buraya kadar gelmişti. Tam göğsünde bir boşluk sanki güneşin önünde dursa güneş ışınları o boşluktan diğer tarafa geçecek. Ne zor sınavlar atlatmıştı da kendi sınavından çakacaktı, hiç hazırlanmadığı yerlerden gelmiş ve delip geçmişti işte.. Şimdi asıl önemli olan ne yapması gerektiğiydi, işte o yüzden ya çok dikkatli davranıyordu işte o yüzden ya adım atmadan önce düşüncelere dalıyordu işte o yüzden ya güveni kaybolmuştu.. Zaman ilerliyordu hemde hızla, yetişmeye çalışırken kimi zaman geriye dönüyor, kimi zaman yanlış yola sapıyor ama kaybolmamaya çalışıyordu, bildiği yol geçmişiydi, hatalarıydı işte, şimdi o bildiği yoldan ters yöne sapmalı ve ilerlemeli yavaş ve emin adımlarla, kendine güvenerek, yaşadığı o hayatı kendi yaşadığı için belkide başka bir şansı olmadığıiçin belki biraz fedakarlık göstererek ilerlemeli hatalarından ders alarak belkide en baştan..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder