Bazı zamanlar

Kimi anlar vardır beklersin, umut edersin, kendini kaybedersin bir amaç uğruna.. Güneş ve Ay'ın durmadan yer değiştirdiğini görürsün, sen ise hala aynı yerde bekliyor olursun. Gidemezsin bir yere. Bir ses, bir tebessüm mutlu olmana yetecektir oysaki öylesine beklersin yine, acaba dersin acaba yine mi bu yoldayım, yine mi yanlış yapıyorum yoksa diye, beklersin zamanın geçmesini kendini göstermesini. Gözlerinde boğulmak istersin işte kaybolmak ve özümsemek istersin bir yandan. Gücün var mı bunun için? Son bir umut çırpınabilir misin ki? Gidenler, gelenler, kaybolanlar, bekleyenler herkes, hepsi birer oyunun parçası işte kimisi delice, kimisi imkansız ve kimisi çok zor ama bir insanı gülümsetmek kadar güzel birşey var mı? veya bir insana bir tebessüm sağlamak demek o kişiyi kurtarmak demek belkide, belkide kendini kurtarmak demek bu sessiz ve sakin günlerde yeniden ayağa kalkmak gibi işte..