bir hiç uğruna

sildiler akıllarından oysaki daha yeni yerleşmeye başlamıştı, daha yeni bir benlik katmıştı etrafındaki insanlara, bir hata uğruna bir yanlış uğruna tırmandığı dağdan aşağıya hiç acımadan attılar, belkide son gücüyle tırmanmıştı o dağa son bir umuttu o dağ son bir mumdu etrafını aydınlatan.. söndürdüler mumunu karanlıkta bıraktılar, umudunu hayallerini çaldılar, yanlızlığa mahkum ettiler.. oysa ki tam ne kadar mutlu olduğunu söyleyecekti, sabredemediler, affetmediler, attılar derin sonsuz boşluğa...