6 Ekim 2010 Çarşamba

Soğuklar..


















Havalar soğurken insanlarda soğumaya başlıyor sanırım, yazdan sonra sönen közler gibi belkide, kıvılcım yetmiyor artık ısıtmaya yeniden canlandırmaya ateşi, bir kere soğudu mu içimizdeki ateş gözlerde donmaya başlıyor ve ne kadar çabalarsan çabala yakamıyorsun tekrar.. oysaki büyük ateşlerin insanıyız o ateşte hem pişen hemde ısınan, büyüyen.. içindeki ateşin sönmesi umutlarının tükenmesine eş değer belkide, zaman geçerken, etrafımız donarken düşlerimizde yakar olduk ateşimizi ta ki birisi söndürene kadar ve uyanıp da artık ateşsiz bir dünyada yaşadığımızın farkına varana kadar.. artık o kadar alışıyor ki insan soğuğa, sıcak olan bir varlık bir beden bile bir yabancıymış gibi geliyor ve donmaya terk ediyoruz...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder