Yavaş yavaş ayağını sürüyerek yürüyordu, dizleri yırtılmış pantalonu ile üstü başı toz toprak içindeydi.. Bir an duraksadı etrafına bakındı yorgundu her halinden belliydi, ellerini hissetti bir sıcaklık vardı gözlerini kapattı ve yazı düşündü sahilde olduğunu ve elinde yuvarlak bir taş güneşten ısınmış avcunu yakan ama geçmişten bir anıydı o, artık geçmiş ile bugünü karıştırır olmuştu neredeydi ve nereye gidiyordu düşünmeye çalıştı biraz daha yürümeye devam etti ve bir bank gördü usulce oturdu ve elini yüzüne götürdü sıcaklık hala oradaydı anılar geliyordu gözünün önüne bir kız kahkaha atarak elinden tutup çekiyor, bir arkadaşı dostça elini sıkıyor, bir kediyi seviyor hepsi birer anıydı hepsi geçmişte kalmıştı, etrafın pusu tüm renkleri içine çekiyordu ve bekliyordu ressamının gelip yeniden elinde palet'iyle etrafı boyamasını renklendirmesini, siyah beyaz bir kara kalem çalışması gibiydi çiziklerle dolu düzeltilmeyi bekleyen kaç kayıp yıl yaşamıştı kaç yanlış duyguya kapılmıştı bir ağacın yaşını hesaplar gibi bulabiliyordu üstündeki çiziklerden son bir çizik daha atılmıştı birisi tarafından hiç beklemediği bir anda acıyla oturduğu yerde düşünürken tam ayağa kalkacakken birden gözleri karardı ve bir boşluk oluştu zihninde, kumral kız kalemi elinden bıraktı ve yarattığı esere bakıyordu bembeyaz bir kağıt üzerinde içindeki düşünen ezilmiş adamı çizmişti siyah ve beyaz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder