8 Şubat 2012 Çarşamba

Zamanın Ötesinde..

Zamanın derinliklerinde kaybolmuştu, uzun zamandır açmadığı kitapları masasının üzerinde tozlanmış okunmayı bekliyordu, sararmış sayfalar arasında bazı kelimelerin altı çizilmiş soluk bir kalemle, sanki önemli olan yerlerdi onun için çizdiği yerler belkide yapamadığı düşünceleri veya hayallerinin altını çiziyordu usulca zamanın ötesinde kendindeyken daha sayfalar sararmadan önce kitabın üstü toz tutmadan önce her şey daha renkliyken. Neydi başaramadıkları neydi vazgeçtikleri neydi kaçırdıkları üzerindeki baskı git gide artmıştı belki o yüzden kaçmıştı belki o yüzden bırakmıştı altını çizdiği hayalleri, o çok sevdiği kitaplarını yanından ayırmadığı manidar kalemini. Bu bir sondu belki de, bir daha o kalem kullanılmayacak, bir daha o kitapları defalarca okuyamayacaktı artık çok uzaklardaydı çok yaşlanmıştı çok yorulmuştu. Etrafında anılar etrafında hatıralar etrafında eski umut parçaları ile yürüyordu zaman tünelinde saçlarında aklar, kalbinde sızı ile yürüyordu sonsuz derinlikte düşünceler içinde. Diğer yanda ise bıraktığı kitap ve kalem onu bekliyordu boynu bükük bir şekilde son bir imza üstünde soluk ve kaybolan umutlarla.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder