12 Aralık 2012 Çarşamba

Rastlantı işte

Kimisi hayalini gerçekleştiriyordu, kimisi ise ufak bir dilek tutuyordu işte.. Birer umut silsilesi içerisindeydi herkes. Gerçek olamayacak olan hayalleri bugün'e bugünlere sığdırmaya çalışıyordu, sadece bir rastlantıydı oysaki günün tarihi ve önemi. Sonuçta hiçbirimiz neredeyse kimsenin dileği gerçek olmadı, olanlar ise ya şanslıydı ya da olması ihtimal hayallerin temelini zaten önceden beri kurmuşlardır. Benim için ne önemi vardı bugünün diye düşündüm, kulağımda güzel bir müzik ile yağmur altında yürüdüm.. Hayal kurmadım çünkü çok uzun zaman oldu hayallerden vazgeçeli. Ama içimdeki umut ateşini hiç söndürmedim ufak bir parça olsa bile tuttum onu belki bir gün gelirde yeniden tutuşur diye.. Sonra işte yine gece oldu, yine tütsüyü yaktım ve o hafif koku tüm odamı kapladı. Mum zaten hiç sönmemişti eridikçe yerini bir başkası aldı bir başkası oldurdu sanki bir gelenek gibi oldu eski günlerden kalma bir alışkanlık gibi.. Neyse lafı uzatmanın pek bir manası yok dilerim okuyanlar gülümsüyordur şu an her zamankinden fazla her zamankinden güzel..

4 yorum:

  1. şarkıyı çok beğendim :)

    YanıtlaSil
  2. Ben hayal kurmaktan vazgeçtiğim, hatta hayal kurmayı unuttuğum an umut ateşimde köreldi. Hayallerim benim kıvılcımlarımdı, şimdi onları alevlendirmem gerek ki yeniden hayata karşı umutlu olabileyim.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. mantıklı bir karar ve mantıklı bir hareket.. bende o ufak ateşi hiç söndürmem hani benim hala umudum var diyebilmek için, o halde hadi saçalım ateşleri etrafa yakalım içimizdeki ateşi ;)

      Sil